υπερχλωρυλοφθορίδιο

το, Ν

χημ. άχρωμο, μη διαβρωτικό αέριο με ήπια οσμή που υγροποιείται στους -47°C και στερεοποιείται στους -146°C χρησιμοποιούμενο ως οξειδωτικό μέσο καυσίμων τών πυραύλων και ως μέσο φθοριώσεων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερχλωρυλ(ο)* + φθόριο + κατάλ. -ίδιο].